Apabila kita memikirkan haiwan peliharaan, anjing itu, tanpa ragu-ragu, antara yang pertama terlintas di fikiran. Tetapi adakah anda tahu bilakah penjimatan kawan baik manusia bermula? Tidak lebih dan tidak kurang daripada 16,000 tahun dahulu. Malah, anjing itu adalah haiwan pertama yang dijinakkan oleh manusia.
Asal ternakan anjing
Dengan kepastian sepenuhnya, anjing itu merupakan haiwan pertama yang dijinakkan oleh manusiaProsesnya adalah perlahan dan beransur-ansur, jadi tidak mungkin untuk menentukan dengan tepat bila pembiakan anjing itu bermula, walaupun penemuan terbaru menunjukkan bahawa asalnya berlaku di Palaeolitik Atas, sekitar 16,000 tahun.
Kebanyakan kajian menyokong bahawa semua anjing, tanpa mengira baka, turun daripada serigala kelabu (Canis lupus). Namun, masih tidak diketahui di mana pembiakan anjing bermula, iaitu di mana serigala dan manusia bersentuhan buat kali pertama.
Apa yang diketahui dengan pasti ialah apakah faktor penentu yang menyebabkan pertemuan pertama antara serigala liar dan manusia. Ini tidak lain adalah penghujung Zaman Ais. Keadaan hidup yang keras yang memusnahkan planet pada era ini mengutuk manusia untuk mengamalkan nomadisme, iaitu hidup dalam pergerakan berterusan untuk mencari tempat perlindungan baru untuk melindungi diri dan bertahan. Secara khususnya, ia adalah semasa glasiasi terakhir yang dialami oleh manusia (glasiasi Würm) apabila penjinakkan anjing bermula.
Teori penjinakkan anjing
Sepanjang sejarah umat manusia, terdapat pelbagai teori yang cuba menjelaskan asal usul sebenar anjing peliharaan, walaupun cara sebenar ia dihasilkan tidak diketahui sehingga kini kaitan antara anjing dan orang.
Di bawah, kami mengumpul beberapa teori yang cuba menerangkan penjinakkan anjing:
- Manfaat bersama: salah satu teori tentang asal usul domestikasi berpendapat bahawa permulaan hubungan antara anjing dan manusia telah dihasilkan untuk manfaat bersama. Maksudnya, dalam beberapa cara satu pakatan telah dihasilkan antara kedua-dua spesies, kerana kedua-duanya memperoleh manfaat daripada hubungan itu. Di satu pihak, serigala mengambil kesempatan daripada sisa makanan yang ditinggalkan oleh orang ramai di tempat memburu atau berhampiran penempatan. Sebaliknya, manusia mendapat manfaat daripada perlindungan daripada pemangsa lain yang ditawarkan oleh serigala kepada mereka dengan berkeliaran di sekitar penempatan mereka.
- Domestikasi secara tidak sengaja: Teori ini menunjukkan bahawa daging boleh memainkan peranan asas dalam pembiakan anjing. Secara khusus, beliau menegaskan bahawa ketika manusia masih mengamalkan nomadisme, serigala mula mendekati untuk memakan sisa daging yang ditinggalkan oleh perantau. Dalam pendekatan ini, sesetengah pemburu boleh mengambil beberapa anak yatim piatu untuk memberi mereka makan, mencari tanda kasih sayang dan penyerahan pada mereka dan mengintegrasikan mereka ke dalam kumpulan keluarga, tetapi tanpa objektif yang jelas untuk menjinakkan spesies. Ini boleh menjadi permulaan pembiakan yang tidak disengajakan (tidak disengajakan).
- Domestikasi diri: Teori ini berpendapat bahawa serigala yang memulakan proses domestikasi mereka sendiri, dengan mendekati penempatan manusia untuk mencari haba dan makanan. Serigala ini mengetepikan pemburuan dan dengan itu menjadi pemulung dan pemulung. Dengan berlalunya generasi berturut-turut, mereka mengubah suai ciri genetik mereka, menghasilkan populasi berbeza yang mampu hidup dalam hubungan rapat dengan manusia.
Namun, seperti yang telah kami nyatakan, asal usul sebenar hubungan antara anjing dan manusia masih menjadi persoalan terbuka.
Proses jinakkan anjing
sejarah penjinakkan anjing boleh difahami sebagai satu proses yang terbahagi kepada dua peringkat:
- Peringkat pertama, di mana serigala liar telah dijinakkan sehingga mereka melahirkan anjing primitif.
- Peringkat kedua, di mana watak tertentu yang diminati telah dipilih, untuk melahirkan lebih daripada 300 baka anjing sedia ada pada masa kini.
Tidak kira sama ada serigala yang mendekati manusia atau sama ada manusia yang menyebabkan pendekatan kepada serigala, hasil daripada hubungan pertama itu adalah permulaan proses domestikasi yang, selepas beribu-ribu tahun evolusi, perbezaan genetik mula muncul antara serigala liar dan mereka yang tinggal berhampiran penempatan manusia.
Daripada anjing primitif ini, manusia memilih watak, penampilan atau keupayaan tertentu, yang amat berguna kepada mereka.
Dengan cara pemilihan secara kacukan terarah, kumpulan anjing mula membezakan di mana ciri-ciri tertentu telah disatukan, yang membawa kepada penubuhan baka taring pertama (seperti basenji). Selain pemilihan baka pertama, latihan dan penjagaan manusia juga banyak mempengaruhi proses penjinakkan.
Mengapa anjing dijinakkan?
Semua proses penternakan haiwan bermanfaat untuk kedua-dua pihak yang terlibat:
- Di satu pihak, manusia memperoleh kelebihan penting, seperti mendapatkan makanan, tempat tinggal dan sokongan dalam tugas yang berbeza.
- Sebagai balasan, haiwan tersebut mendapat perlindungan dan makanan.
Secara khusus, anjing itu dijinakkan kerana keperluan untuk mempunyai sekutu untuk memburu, mengembala, perlindungan sumber dan persahabatanSebagai perhubungan antara anjing primitif dan manusia menjadi lebih rapat, haiwan ini mula dimasukkan ke dalam kehidupan seharian penempatan.
Lama-kelamaan, manusia memilih ciri-ciri yang paling berguna kepada mereka, seperti kelajuan, kemudahan bergerak melalui air, kemahiran memburu atau keupayaan untuk menahan suhu yang melampau.
