Jerung ialah spesies ikan yang dicirikan dengan mempunyai struktur rangka jenis rawan. Idea yang menakutkan telah dibina di sekeliling haiwan ini yang, dalam banyak kes, melebihi realiti. Memang, terdapat spesies jerung yang boleh menjadi sangat berbahaya bagi manusia, tetapi terdapat juga banyak yang lain yang tidak. Dalam halaman tapak kami ini, kami mempersembahkan jerung harimau (Galeocerdo cuvier), pemangsa puncak ekosistem marin tempat ia hidup. Teruskan membaca dan ketahui fakta paling menarik tentang jerung ini.
Ciri Jerung Harimau
Jerung harimau ialah salah satu daripada jerung terbesar dalam kumpulan chondrichthyan. Haiwan ini, apabila dewasa, berukuran antara 3 dan 5 meter dan berat sekitar 380 malah 600 kg, walaupun terdapat individu yang lebih berat. Betina lebih kecil daripada jantan. Warna kulit boleh menjadi biru atau hijau, dengan perut kuning muda atau putih. Namanya, dikaitkan dengan kucing, disebabkan oleh kehadiran beberapa belang serupa dengan harimau, yang cenderung menghilang seiring dengan usia.
Kepala jerung ini rata, bermata besar dan hidung mancung. Ia mempunyai lipatan labial yang berkembang dengan baik, dengan gigi yang besar dan tajam dengan tepi bergerigi, yang menjadikannya mudah untuk memecahkan atau mengoyakkan mangsanya dengan mudah. Badan lebih tebal di bahagian hadapan dan meruncing ke arah belakang. Sirip dorsal berkembang dengan baik dan mempunyai bentuk runcing. Sirip depan adalah lebar dan melengkung ke belakang, manakala sirip ekor dicirikan dengan mempunyai lobus atas yang lebih besar daripada yang lebih rendah. Selain itu, ia mempunyai empat lagi sirip belakang yang lebih kecil.
Jerung harimau bergerak dengan membuat pergerakan dalam bentuk itu dan cenderung untuk bergerak secara berterusan. Menghayati persekitaran melalui deria yang sangat berkembang, contohnya, organ yang dikenali sebagai ampullae Lorenzini, terletak di dalam hidung dan terdiri daripada bahan seperti jeli yang menerima isyarat elektromagnet yang dipancarkan oleh haiwan lain, membolehkan ia mengesannya.
Selain itu, struktur ini berguna untuk mengesan perubahan dalam tekanan dan suhu air. Sebaliknya, ia mempunyai struktur deria lain yang dikenali sebagai garisan sisi, yang terletak pada setiap sisi badan dan digunakan untuk mengesan pergerakan di dalam air, terutamanya disebabkan oleh haiwan Lain. Baca artikel kami tentang rasa ingin tahu jerung jika anda ingin mengetahui lebih lanjut tentang keistimewaan haiwan ini.
Habitat Jerung Harimau
Jerung harimau ialah spesis kosmopolitan, iaitu, tersebar di seluruh ekosistem marin di Amerika, Afrika, Asia, Oceania dan beberapa pulau. Eropah. Ia diedarkan di perairan tropika dan subtropika di kawasan yang disebutkan. Ia biasanya ditemui di kawasan berhampiran pantai dan dengan kehadiran rumput laut, terumbu karang atau cerun. Bagi julat kedalaman, ia adalah perkara biasa untuk berada di paras air kira-kira 100 meter. Walau bagaimanapun, ia juga boleh bergerak ke kawasan yang jauh dari pantai dan ke kawasan yang jauh lebih dalam, kerana ia telah terbukti mampu menenggelamkan air sehingga lebih sedikit daripada 1000 meter.
Adat Jerung Harimau
Jerung harimau adalah bersendirian dan terutamanya pada waktu malam dalam tabiat pemakanan. Mereka hanya berkumpul untuk saat pembiakan atau ketika mereka bertepatan di kawasan makan dengan kehadiran mangsa yang cukup. Walaupun tidak mempunyai adat pergaulan, terdapat peranan hierarki yang dijalankan oleh individu yang lebih tua.
Makan Jerung Harimau
Jerung harimau ialah spesies yang terdapat di bahagian atas siratan makanan ekosistem tempat ia berkembang. Ia adalah superpredator yang dibezakan dengan boleh memakan secara praktikal apa sahaja yang diingini, malah najis manusia yang besar yang sampai ke laut. Pemakanannya agak pelbagai dan termasuk burung, pelbagai mamalia laut, ikan lain, ular, penyu, yang memecahkan cangkerang dengan gigi yang kuat, dan moluska. Ia juga memakan bangkai dan boleh menyerang dan memakan ikan paus yang cedera. Dengan kehadiran mangsa seperti ikan paus atau jenazahnya, haiwan ini boleh berkumpul. Seperti yang anda lihat, walaupun reputasi buruk mereka, jerung tidak memakan manusia.
Jerung harimau memburu menggunakan teknik mengintai berbanding serangan yang melibatkan penggunaan kekerasan dan kelajuan yang berlebihan. Warna mereka membantu mereka untuk menyamarkan diri mereka dengan cara yang sangat cekap, yang mana mereka boleh mengejutkan mangsa mereka. Dalam pengertian ini, jerung ini sangat peka dan sensitif terhadap apa yang berlaku di sekeliling mereka, yang sangat memihak kepada mereka untuk tindakan memburu mereka. Apabila mereka memberi makan dalam kumpulan, mereka cenderung untuk mengeluarkan isyarat elektromagnet untuk menunjukkan hierarki mereka. Dengan cara ini, yang lebih tua memberi makan terlebih dahulu dan, setelah puas, yang lebih muda menghampiri makanan yang lain.
Pembiakan Jerung Harimau
Jerung ini tidak membentuk pasangan, jadi jantan dan betina boleh mempunyai beberapa pasangan dalam perjalanan hidup mereka. Jerung harimau ialah spesies viviparous lecithotrophic iaitu anak muda sebelum dilahirkan memakan kuning telur yang terkandung di dalam telur. Kematangan seksual berkorelasi dengan saiz haiwan, supaya jantan mencapainya apabila mereka mengukur kira-kira 3 meter dan betina pada 3.45, lebih kurang. Betina menjalankan proses pembiakan mereka setiap tiga tahun, menghasilkan anak antara 10 dan sehingga 80 ekor, selepas tempohKehamilan 16 bulan
Terdapat perbezaan dalam musim pembiakan bergantung pada wilayah di mana spesies ditemui. Betina yang tinggal di utara mengawan antara Mac dan Mei, manakala yang di selatan melakukannya dari November hingga Januari. Dalam kedua-dua kes, mereka akan bersalin pada tahun berikutnya, yang mana mereka akan mencari kawasan yang dilindungi, walaupun selepas kelahiran ibunya tidak memberikan perlindungan atau makanan kepada anak lembu, kerana ia dilahirkan bersedia untuk menjaga dirinya sendiri.
Status Pemuliharaan Jerung Harimau
Menurut Kesatuan Antarabangsa untuk Pemuliharaan Alam Semula Jadi, jerung harimau dianggap hampir terancam, dengan trend populasi yang berkurangan. Ancaman utama kepada spesies tersebut ialah penangkapan yang disengajakan dan tidak disengajakan oleh jaring ikan. Dalam kes pertama, ia disebabkan oleh permintaan yang semakin meningkat untuk sirip yu, sebagai tambahan kepada penggunaan tulang rawan, minyak hati dan kulit. Malangnya, tiada lagi program pemuliharaan global yang melindungi spesies daripada beberapa tindakan terpencil di kawasan tertentu, yang tidak melarang penangkapan, tetapi hanya mengawal kuantiti yang boleh ditangkap.
