Anjing kita secara semula jadi membentangkan bakteria di dalam mulut mereka, terletak pada lidah, permukaan gigi, mukosa mulut dan air liur. Masalahnya timbul apabila bakteria ini memakan sisa makanan yang ditinggalkan anjing pada atau di antara giginya, kerana ia menghasilkan asid yang melarutkan penghalang pelindung gigi yang dipanggil enamel. Apabila enamel ini lemah, bakteria boleh membentuk plak dan menyerang lebih banyak permukaan gigi.
Dalam kes yang paling teruk, apabila kaviti tidak dikesan atau dirawat lebih awal, ia boleh menyerang struktur gigi yang lebih dalam seperti pulpa gigi dan juga masuk ke dalam aliran darah, mencapai organ seperti jantung atau buah pinggang. Anjing yang terjejas oleh karies pada mulanya tidak bergejala, tetapi kemudian mula menimbulkan ketidakselesaan seperti sakit ketika mengunyah, keengganan makanan atau makanan yang lebih keras, nafas berbau, gusi bengkak atau pendarahan mulut.
Cara terbaik untuk mengelakkan kaviti pada anjing ialah pencegahan melalui kebersihan mulut yang betul, pembersihan rutin dan pemeriksaan veterinar. Teruskan membaca artikel ini di laman web kami untuk mengetahui lebih lanjut tentang karies pada anjing, punca, gejala dan rawatan
Kaviti pada anjing
Kaviti adalah patologi yang boleh menjejaskan gigi anjing kita. Ia terdiri daripada degradasi dan penyahmineralan enamel gigiIa berlaku kerana bakteria yang terdapat di dalam mulut mengeluarkan pelbagai jenis asid untuk merendahkan karbohidrat yang kekal di dalam mulut anjing selepas setiap hidangan. Asid ini juga mempunyai keupayaan untuk menyahmineralkan enamel, melarutkan garam kalsium dalam gigi.
Enamel ini adalah lapisan yang melindungi gigi daripada pencerobohan luaran. Apabila ia diubah, hilang atau lemah, ia membenarkan pendedahan kepada kuman yang terdapat di dalam mulut, yang boleh membiak dan merosakkan struktur yang lebih dalam, seperti dentin dan pulpa gigi, menyebabkan daripada kecederaan kecil kepada kemusnahan sepenuhnya gigi yang terjejas. Pada anjing, karies paling kerap terletak di fossa tengah molar pertama rahang atas, serta di kawasan antara gigi bersebelahan.
Punca kerosakan gigi pada anjing
Karies pada anjing mempunyai asal usul multifaktor, iaitu terdapat beberapa faktor yang boleh mencetuskannya. Ini adalah:
- Kehadiran bakteria mulut.
- Kebersihan pergigian yang tidak mencukupi atau miskin.
- Kecenderungan keturunan, ia lebih kerap berlaku pada baka kecil dan anjing brachycephalic.
- Berusia.
- Diet yang tidak betul.
- PH air liur.
Simptom rongga pada anjing
Untuk mengetahui sama ada anjing anda mempunyai rongga, anda hanya perlu memeriksa mulutnya, walaupun, walaupun tanpa perlu memvisualisasikannya secara langsung, anda boleh mengesan tanda klinikal lain yang sepatutnya membuatkan anda mengesyaki kehadirannya. patologi pergigian ini. Masalahnya ialah, pada banyak keadaan, apabila karies ditemui, ia sudah sangat maju, beberapa gigi terjejas dan jangkitan sekunder atau komplikasi yang lebih serius telah berkembang. Itulah sebabnya penting untuk anda memeriksa mulut anjing anda dengan kerap dan pergi ke doktor haiwan jika anda mengesan satu atau lebih tanda ini:
- Anorexy.
- Sakit mulut.
- Tartar.
- Nafas berbau atau halitosis.
- Gusi surut.
- Hypersavation.
- Berdarah.
- Radang gusi atau gingivitis.
- Kesukaran menggigit atau mengunyah.
- Penolakan mainan kunyah.
- Aktiviti rendah.
- Demam, apabila terdapat jangkitan sekunder.
Bagaimana untuk mengesan karies pada anjing?
Seperti yang telah kami nyatakan, karies sering ditemui apabila ia sudah sangat maju. Mengesan rongga pada anjing boleh menjadi sukar pada peringkat awal, kerana mereka tidak akan menunjukkan gejala dan, melainkan mulut mereka diperiksa oleh doktor haiwan semasa pemeriksaan am, mereka sering tidak disedari oleh penjaga. Atas sebab ini, adalah sangat penting bahawa pemeriksaan veterinar berkala dijadualkan dan pemeriksaan mulut secara menyeluruh Selain itu, pada di rumah anda perlu memberi perhatian sama ada anjing itu menunjukkan beberapa tanda klinikal yang telah kami nyatakan.
Semasa pemeriksaan pergigian, anda boleh menemui kawasan penyahmineralan kecil, coklat gelap jika sudah tua, dalam keadaan ini ia lebih keras. Rongga yang baru atau aktif akan berwarna coklat muda dan enamel dan dentin akan menjadi lembut. Perhatian khusus harus diberikan kepada molar pertama rahang atas, ruang antara molar pertama rahang atas dan premolar keempat rahang atas, dan molar pertama rahang bawah kerana ini adalah kawasan yang paling kerap terjejas oleh karies. Untuk menentukan tahap kerosakan pada struktur dalaman gigi, perlu teknik pengimejan seperti radiografi.
Cara membuang rongga pada anjing
Jika x-ray menunjukkan bahawa pulpa gigi terjejas, satu-satunya rawatan ialah cabutan gigi, walaupun ia anda juga boleh mempertimbangkan untuk melakukan saluran akar atau membina semula gigi, jika boleh. Kelemahan pembedahan ini ialah ia memerlukan anestesia am dan kebanyakan anjing dengan karies adalah orang tua dan mempunyai patologi serentak, yang membayangkan risiko anestetik yang lebih tinggi.
Sebaliknya, apabila pereputan tidak menjejaskan struktur dalam dan terhad kepada enamel, adalah mungkin untuk membuat tampalanuntuk mencari pembinaan semula dan pemineralan semula gigi yang terjejas tanpa perlu mengeluarkannya. Walau apa pun, ia hendaklah sentiasa dinilai oleh doktor haiwan, yang akan mengambil kira sejarah, keadaan fizikal anjing anda dan risikonya.
Cara mencegah gigi berlubang pada anjing
Adalah penting untuk mencegah karies pada anjing, bukan sahaja kerana ia boleh menyebabkan tanda-tanda yang menjengkelkan dan menyakitkan yang telah kami jelaskan, tetapi juga kerana ia boleh menjadi sumber jangkitan yang mampu mencetuskan patologi yang serius jika Bakteria masuk ke dalam aliran darah, merebak ke organ seperti buah pinggang atau jantung. Langkah pencegahan terbaik untuk gigi berlubang pada anjing ialah:
- Berus gigi Kerap menggunakan berus anjing dan ubat gigi.
- Diet kering yang memihak kepada penyingkiran makanan kekal di antara dan pada gigi, yang mana merangsang pembentukan bakteria plak.
- Pemeriksaan pergigian dan pemeriksaan rutin di pusat veterinar.
- Penggunaan produk tertentu , seperti snek, tulang atau objek untuk kebersihan mulut.
- Pembersihan pergigian profesional di klinik veterinar.
