Keluarga Canidae terdiri daripada pelbagai haiwan liar dan juga anjing peliharaan. Secara khusus, dalam tab ini di laman web kami, kami ingin membentangkan maklumat tentang salah satu jenis serigala, Eropah, Canis lupus lupus, yang telah dibahagikan kepada beberapa subspesies. Juga dikenali sebagai serigala Eurasia, ia adalah haiwan yang mempunyai ciri-ciri tersendiri dalam kumpulan itu.
Serigala mempunyai hubungan purba dengan manusia, yang, dalam satu pihak, telah menimbulkan dongeng, mitos dan juga ciptaan filem, tetapi, di sisi lain, mereka sering terjejas teruk oleh pemburuan besar-besaran. Teruskan membaca beberapa baris seterusnya untuk bertemu serigala eropah
Ciri-ciri serigala Eropah
Serigala Eropah, kerana ciri-cirinya, adalah salah satu pemangsa yang hebat di Eropah, malah, ia adalah yang kedua, kerana tempat pertama adalah milik beruang coklat. Mari kenali ciri utamanya:
- Ia adalah serigala umumnya saiz besar, walaupun dimensinya boleh berbeza-beza bergantung pada wilayah tertentu tempat ia tinggal. Oleh itu, sebagai contoh, serigala yang terletak lebih jauh ke utara boleh mempunyai berat kira-kira 80 kg, manakala serigala di kawasan lebih jauh ke selatan mempunyai berat antara 25 dan 30.
- Panjang badan berbeza antara 1 dan 1.6 meter. Ketinggian mencecah dan boleh melebihi 40 sentimeter.
- Jejak kaki serigala sama dengan tapak kaki anjing besar. Ia jelas menunjukkan empat jari dan kuku.
- Tengkorak lebih sempit daripada serigala lain , ciri yang meningkat sehingga hidung terbentuk.
- Telinga ditinggikan, memberikan jarak dekat, walaupun pendek.
- Ia mempunyai Kaki panjang, tetapi tapaknya agak sempit.
- Rambut agak pendek, kecuali leher, belakang dan ekor, di mana ia biasanya lebih panjang.
- Mengenai warna, ia mungkin berbeza-beza. Spesimen utara biasanya lebih ringan, dengan ton kelabu, manakala di kawasan lain ia cenderung berwarna coklat, walaupun dengan bahagian kemerahan. Namun, kebiasaannya mereka berkulit putih dari pipi hingga ke dada.
Habitat serigala Eropah
Serigala Eropah dahulunya merupakan karnivor yang paling banyak diedarkan, terdapat di hampir semua negara di benua itu, dengan pengecualian tertentu, seperti UK. Walau bagaimanapun, bermula pada abad ke-20, keadaan mereka berubah secara drastik. Pada masa ini, terima kasih kepada projek pemulihan, ia mungkin hadir lagi di negara-negara seperti Perancis, Jerman, Switzerland, Sweden dan Norway, serta di timur benua dan di Semenanjung Iberia. Begitu juga, peningkatan populasi ke arah utara dan tengah Asia dianggarkan.
Habitat serigala Eropah adalah pelbagai, yang disimpulkan daripada fleksibilitinya dari segi perluasan wilayah yang dimilikinya sepanjang cuaca. Dalam pengertian ini, ia boleh mendiami hutan terpencil dengan julat suhu yang berbeza, hutan hutan, ekosistem bersalji, padang rumput, serta tempat berhampiran dengan populasi manusia, yang sentiasa boleh menjana konflik.
Adat resam serigala Eropah
Kanid ini mempunyai struktur sosial yang jelas dalam pek tempat mereka tinggal. Ini berbeza dalam bilangan, bergantung pada ketersediaan makanan dan keadaan habitat. Kumpulan ini diketuai oleh sepasang alpha perempuan dan lelaki, yang, antara keistimewaan lain, adalah yang pertama memberi makan. Serigala Eropah biasa menjadi teritorial, malah, ia adalah aspek penting bagi seseorang individu dalam usia tertentu untuk mencari pasangan dan boleh membentuk mereka sendiri bungkus.
Setelah ditubuhkan, mereka cemburu dengan kawasan pengembangan mereka, yang, bergantung pada wilayah, boleh berbeza antara 100 dan 500 kilometer persegi. Untuk mengehadkan wilayah gunakan tanda air kencing dan najis, dengan itu menunjukkan kehadiran mereka kepada kumpulan lain. Jika ini melepasi had, konfrontasi yang kuat boleh berpunca. Serigala Eropah biasanya aktif dalam lingkungan mereka, bergerak di dalamnya.
Memberi makan serigala Eropah
Serigala Eropah adalah haiwan karnivor Mangsa dalam habitatnya menentukan kehadirannya di kawasan tersebut. Ia mempunyai diet yang luas, memakan kepelbagaian haiwan yang ketara, kerana seekor serigala purata memerlukan 1.5 hingga 2 kg daging setiap hari untuk mengekalkan dirinya, walaupun ia boleh menghabiskan beberapa hari tak makan. Dalam pengertian ini, subspesies serigala ini boleh memakan moose, rusa, babi hutan, rusa roe, rusa, bison, invertebrata kecil dan juga, akhirnya, tumbuh-tumbuhan. Apabila makanan kekurangan, serigala terpaksa menyerang haiwan peliharaan, seperti biri-biri atau lembu. Di samping itu, dalam keadaan ini, mereka makan walaupun dengan sampah.
Pembiakan serigala Eropah
Secara amnya, pembiakan serigala Eropah adalah keistimewaan pasangan alpha, supaya individu lain mesti berdikari dan ditemui kawanan mereka sendiri untuk mendapatkan zuriat. Haiwan ini biasanya mencapai kematangan seksual pada usia dua tahun. Musim pembiakan berlaku antara Januari dan April, walaupun biasanya lebih lewat bagi kumpulan yang tinggal di utara rantau ini. Masa kehamilan berlangsung antara 60 dan 63 hari dan setiap sampah ialah 5 hingga 6 ekor anak anjing, walaupun ia bergantung, pada asasnya, pada ketersediaan makanan. Ahli baharu kumpulan itu kekal di dalamnya sehingga dua tahun, pada masa itu mereka akan menuntut kemerdekaan mereka.
Status pemuliharaan serigala Eropah
Serigala Eropah adalah subspesies yang telah mengalami tekanan hebat selama berabad-abad, sehingga hilang dari kawasan tertentu akibat penganiayaan dan pembunuhan setiap individu terakhir, yang mana ganjaran telah ditawarkan. dan undang-undang telah digubal. Berkat usaha yang bertujuan untuk memuliharanya, haiwan ini sedang pulih di negara yang berbeza malah telah muncul semula di kawasan asalnya di mana ia telah dihapuskan.
Pada masa ini, Kesatuan Antarabangsa bagi Pemuliharaan Alam Semula Jadi (IUCN) telah mengklasifikasikan spesies serigala kelabu sebagai yang paling tidak membimbangkan, tetapi, bergantung kepada keadaan subspesies itu, setiap rantau menetapkan garis panduan tertentu, yang telah menyebabkan untuk dimasukkan ke dalam beberapa instrumen undang-undang untuk perlindungan mereka.
