Serigala (Canis lupus) ialah mamalia kepunyaan keluarga Canidae dan dikenali di seluruh dunia kerana adat resam mereka dan dianggap sebagai nenek moyang anjing. Penampilan mereka sering menimbulkan ketakutan dan mereka adalah haiwan yang boleh berbahaya kepada manusia. Tetapi kebenarannya ialah mereka melarikan diri daripada kita, ditemui hari ini di sangat sedikit tempat dalam lingkungan pengedaran bekas mereka, seperti Amerika Utara, sebahagian daripada Eropah, Afrika Utara dan Asia, di mana mereka tinggal di kawasan hutan, pergunungan, padang rumput atau paya.
Selain menjadi haiwan yang sangat pintar, yang struktur sosialnya sangat kompleks dan dengan hierarki yang sangat ketara, mereka mempunyai penyesuaian kepada iklim yang membolehkan mereka tinggal di kawasan dengan suhu melampau sehingga -50 ºC. Tetapi bagaimana serigala memburu? Adakah mereka melakukannya dalam satu pek atau bersendirian? Teruskan membaca artikel ExertoAnimal ini, di mana kami akan memberitahu anda tentang bagaimana serigala memburu dan ciri-ciri teknik memburu mereka.
Hierarki serigala dan kaitannya dengan pemburuan
Struktur sosial haiwan ini adalah salah satu yang paling teratur, kerana mereka mempunyai hierarki yang mantap dan ketara. Sesetengah kajian menunjukkan bahawa dalam setiap kumpulan terdapat pasangan pembiakan yang bertanggungjawab mengetuai pemburuan dan menjadi nukleus kumpulan, seperti yang kami jelaskan dalam artikel lain ini mengenai Pembiakan serigala. Sebaliknya, tiga atau empat individu lain bergilir-gilir masuk dan keluar kumpulan, manakala individu lain bertanggungjawab melindungi pasangan terkemuka itu, memerhatikan punggung mereka.
Pasangan pembiakan terkemuka juga bertanggungjawab untuk menyelesaikan dan campur tangan dalam sebarang pertikaian yang mungkin timbul antara ahli kumpulan, selain itu, mereka mempunyai kebebasan mutlak dalam kumpulan, kerana mereka mempunyai kawalan ke atas sumber dan merupakan orang yang menjaga kumpulan itu bersama-sama, yang sifat sosialnya ialah persekutuan, antara lain. Sebaliknya, terdapat pasangan pembiakan kedua yang mengikuti alfa, beta, dan ia adalah pasangan yang akan menggantikan yang pertama sekiranya berlaku kematian dan pasangan yang mengawal individu yang berpangkat lebih rendah dalam kumpulan itu.
Secara amnya, serigala adalah monogami, walaupun terdapat pengecualian, kerana jantan alfa (jantan terkemuka dan dominan dalam kumpulan) mungkin kadangkala lebih suka mengawan dengan ahli lain yang berpangkat hierarki yang lebih rendah. Dalam kes betina, mereka mengetuai rakan kongsi mereka dalam perintah, dan anak-anaknya tidak mengambil bahagian dalam hierarki ini sehingga mereka mencapai kematangan.
Alfa mempunyai banyak keistimewaan, dan apabila memakan mangsa, dia akan terlebih dahulu melakukan, dan kemudian memberi laluan kepada yang lain, yang akan tunduk kepada lelaki alfa. Penyerahan sama dengan membongkok dan menyelitkan badan mereka, menurunkan telinga mereka, menjilat alfa pada muncung, dan menyelitkan ekor mereka di antara kaki mereka. Sebaliknya, kajian bercakap tentang kewujudan serigala omega, yang yang terakhir untuk dipertimbangkan apabila ia datang kepada makan atau semasa permainan.
Bilangan pek akan tertakluk kepada pelbagai faktor, seperti keadaan persekitaran habitatnya, personaliti ahli yang berbeza dan ketersediaan makanan. Saiznya boleh berbeza-beza dari 2 hingga 20 serigala, walaupun dikatakan biasa adalah dari 5 hingga 8. Dan satu pek terbentuk apabila serigala bergerak menjauhi pek asalnya, di mana ia dilahirkan, untuk mencari pasangan dan kemudian menuntut wilayah, dapat melakukan perjalanan jauh untuk mencari serigala lain. Selain itu, setiap kumpulan mesti sangat menghormati wilayah masing-masing, jika tidak, mereka boleh dibunuh oleh ahli kumpulan lain.
Adakah serigala memburu dalam pek?
Ya, serigala memburu dalam kumpulan daripada beberapa individu, biasanya antara empat dan lima individu. Bersama-sama mereka menunduk mangsa membentuk poligon, meninggalkan sedikit peluang untuk melarikan diri, bukan sahaja kerana ia terperangkap di semua sisi, tetapi juga kerana serigala tangkas dan sangat cepat. Sentiasa, pemimpin dan orang dewasa mendahului, manakala yang lebih muda di belakang memerhati segala pergerakan.
Parti memburu terutamanya ditadbir oleh dua peraturan: satu ialah mereka harus mendekati mangsa sedikit demi sedikit dan perlahan-lahan sehingga berada di jarak yang agak jauh dan selamat. Yang kedua ialah masing-masing mesti menjauhkan diri dari yang lain dan sentiasa dalam kedudukan dan bersedia untuk menyerang. Di samping itu, serangan akan bergantung pada saiz mangsa, kerana jika mereka adalah lembu domestik, mereka memburu berkeliaran dan ahli kumpulan itu berada dalam tuduhan mengganggu, jika itu berlaku, kepada anjing gembala yang menjaga kawanan. Jadi apabila seekor serigala dilihat oleh pengembala, yang lain akan bertanggungjawab menyerang mangsa.
Apabila berhadapan dengan haiwan lain yang lebih besar, seperti moose, serigala pilih mangsa yang kelihatan kurang bernasib baik, sama ada kerana ia bayi, individu tua, sakit atau cedera teruk. Pertama, mereka boleh mengganggu mereka selama berjam-jam sehingga mereka menjadi tidak gentar dan membuat mereka melarikan diri, pada ketika itu serigala mengambil kesempatan untuk menyerang salah seorang daripada mereka. Serangan ini juga boleh membahayakan serigala, kerana moose dan mangsa besar lain boleh menyerang mereka dengan tanduknya.
Apakah kelebihan memburu secara berkumpulan?
Memburu dalam satu kumpulan memberi mereka kelebihan yang besar berbanding dengan memburu secara bersendirian, kerana bersama-sama mereka menyerang mangsa dari sudut yang berbeza dalam julat memburu dan kejayaan mereka adalah kerana strategi ini, kerana mangsa yang terperangkap dipegang tanpa melarikan diri.
Selain itu, memburu dalam kumpulan membolehkan mereka mengakses hampir mana-mana mangsa besar, seperti moose, caribou, rusa, antara lain. yang lain, tidak seperti serigala yang memburu seorang diri, kerana ia perlu berpuas hati untuk memburu mangsa yang lebih kecil, seperti arnab, memerang atau musang untuk mengelakkan sebarang kecederaan sekiranya berhadapan dengan haiwan yang lebih besar. Walau bagaimanapun, salah satu kelemahan memburu dalam kumpulan ialah mereka mesti berkongsi mangsa antara semua ahli kumpulan.
Sekarang anda tahu bagaimana serigala memburu, anda mungkin berminat untuk mengetahui sama ada Betulkah serigala menyerang orang?
Adakah serigala memburu pada waktu siang atau malam?
Serigala mempunyai deria bau dan penglihatan yang sangat tajam, yang membolehkan mereka memburu pada waktu siang dan malamSecara umum, mereka berbuat demikian dalam waktu senja berkat penglihatan mereka yang membolehkan mereka melihat dalam keadaan cahaya malap. Ini disebabkan oleh kehadiran lapisan tisu yang terletak di belakang retina, dipanggil tapetum lucidum.
Pada siang hari mereka berehat dan tidur di tempat yang terlindung daripada manusia atau kemungkinan pemangsa, walaupun semasa musim sejuk mereka boleh bergerak pada bila-bila masa.
